Yazmak istiyorum çünkü; yazmak istiyorum. Harflerin efsununa birbirlerine değdiklerindeki rayihayla beni sarhoş etmelerine, defalarca defalarca o kelimelerin içinde dumanlara sarmalanmaya bayılıyorum.



Yazmak istiyorum çünkü; kelimelere aşığım. Büyülüyorlar beni. Çok seviyorum ve inanıyorum kelam duadır.

Yazmayı istiyorum çünkü; yazarak, iyi şeyler yazarak, iyilikleri, hayırları anlatmak istiyorum insanlara. Yazdıklarımla bir şeyler evrilsin iyiye, güzele, umuda istiyorum. Dokunayım insanlara; acılarında, hatalarında yalnız olmadıklarını hissetsinler istiyorum.

Nasıl yapılacağını gördüğüm pek çok şey var günlük hayatı kolaylaştıracak bir iki püf cümlesi... Buluşsun muhatabıyla istiyorum.

Yazmak istiyorum çünkü; inancın, teslim olmanın, ne de güzel, mutluluğun şartla bağlı ancak iç huzurunun bize bağlı ve sağlanabilir olduğunu göstermek lazım biliyorum. Kişinin değiştiremeyeceği şeylere direnmenin yerine döngüyle aynı yönde hareketle nasıl her şeyi göğüsleyebileceğini ve hayat sınavını geçeceğini anlatayım istiyorum.

Yazmak istiyorum çünkü; kendimi yazarken, kayak yaparken ve yüzerken hissettiğim gibi özgür hissediyorum.

Yazmak istiyorum çünkü; polisiye romanım, romanlarım olsun istiyorum. Benim de efsunlu kelimelerim olsun istiyorum okuyup "vaaay budur" demek istiyorum. Sevdiğim çok sevdiğim yazarların kitaplarının son sayfasını çevirdiğim zaman arka kapakla karşılaştığımdaki duygulara kendi kitaplarımla gark olayım istiyorum.

Yazmak istiyorum çünkü; yazmak istiyorum.

Yazdıklarımı okuyanların yaz yaz yaz motivasyonlarından hareketle geldiğim gaz boyutundan katı boyuta geçeyim artık istiyorum.

İstiyorum işte yav…


(Yeşim Cimcoz'un "Neden yazmak istiyorsun?" sorusu üzerine...)