Sabah kahvaltı sofrasında babasının işi olduğunu, yarım gün ayrı kalacaklarını öğrenen Evdeki Enkarne:
"Yemin ediyorum baba, seninle ayrı kalmaktan psikolojim bozuldu. O kadar üzüleceğim ki yakında tipim de bozulacak, burnum ( yanağını işaret ederek) burada olacak!"

İnsan kadar, insanlık kadar eskidir yeryüzündeki ikameti dinlerin.Bir şekilde dünyada var olan insanın, bu var oluşa dair “ nedenleri, nasılları, eee sonraları” sorgulama yolculuğu mu dinleri var kıldı, insanla eşanlı mı var olmaya başladı dünyada, ya da insandan bile çok eski mi dinler tarihi bilmem lakin inanılan ya da inanılmayan şekle göre yaradanının adı, ibadet şekilleri,yöneliş yolları değişse de hep vardı, var...

Kim demiş ki derin hisler, uzun yıllarla olur...
Bazı insanlar vardır hani, çok yenidir hayatınıza girmişlikleri ya, sanki yıllardır birlikteymişsiniz, hayatınızın her miladında –insan bir kere doğmaz; zira her ruh yangını vesiledir yine yeniden doğmalara küllerimizden- yanınızdaymış hissi verirler. İlk aşık olduğunuzda, mezuniyetinizde, terfinizde, ilk terk edildiğinizde, evlenme teklifi aldığınızda... Uzar da uzar liste, velhasıl; diplerinizde, zirvelerinizde hep paylaşmıştır sizinle sofranızdaki duyguyu, o duygu her ne ise.

Andımız

“Her şey değişip akmada,bu hâl beni hayran bırakmada..”

Demiş vakt-i zamanında şair. Ne yazık ki hâlâ her şey değişip akmada, bu hâl ise; kalbi kalplaşmamış,kalb gibi atan, vicdanını, sağduyusunu, bu her şeyi tüketen, adına kapitalizm denen canavara kaptırmamış insanları pek hayran bırakamamada. Yüreklerini eline alıp sıkıp sıkıp bırakmada ve bunu hep yapmada.

ELLERİNİ TUTUMAZSAM GÜLÜM

02.12.2012 Pazar.

Biz Nerede Yanlış Yaptık...