8 Kasım 202324 Rebiyülahir 144526 Teşrîn-i Evvel 1439Çarşamba, 09.02Hep yav defter diye başlamışım ben sana yazmalara. Yav defter, sen benim çantamda taşıyabildiğim hafiflikte, yolda, çarşıda, dışarıda imdadıma yetişen dünlüğümsün. 4 Ekim 2021 Pazartesi’de almışım...

  25 Ağustos 202525 Ağustos 2025 mi, o da nereden çıktı? Uyumlu olsun diyeyse gün ay falan. Demek ki. Aslında sana -Elif’in aldığı ajanda- yazmıyorum biliyorsun içimin dökmelerini. (Yeşilçam repliği gibi oldu. Sanki sen bilmiyorsun sana yazmadığımı, usa vurumlarımın dışavurumlarını.)...

 13 Aralık 20219 Cemaziyelevvel 144330 Teşrin-i Sanî 1437(1436 da olabilir emin değilim.)Mutfaktayken, yürürken, süpürgeyi, arabayı sürerken (süpürge sürmek, araba sürmek?! Bunlar nasıl ifadeler -buraya kesme işareti koymaya da hiç elim varmıyor ama- Behiye’m. Bilmem geldi öyle...

Bir pazar akşamüstüsü Beykoz civarında İstanbul Facebook’un yeni çıktığı zamanlar. Yazı mecram defterlerimden ekrana taşınmış. Hünkâr’la oradan buradan Kavuklu Pişekar misali ya da Karagöz Hacivat -Watson Sherlock da olur- atışıyoruz; diziler, gündem artık o günün nasibinde...

Sayısını unutacağım kadar çok, uzun diyeeceğim kadar az zamandır bir bulutun içinde yaşıyor-d-um.Hayatım daha doğrusu işler, yapılacaklar, yaşanacaklar ütü masasının üzerinde bekleyen, makineden çıktıkça üst üste yığılmış çamaşırlar gibi. O gün hangisi lazımsa çekiyorum içlerinden...

Öyle Bir Geçer Zaman ki Facebook yeni çıkmıştı. Yok yanlış hatırladım, biz yeni kaydolmuştuk; o zamanlardaki pek böbürlendiğimiz tavrımızla, popüler olanı istihza ve istihkâr  hatta yetinmeyip istihfaf ettikten sonra… Başlarda sadece eski arkadaşları bulmak hasebiyle...

Yazı diye gittik hayat çıktı içinden. Hakikaten… Kurmacaları söküyor, omurgalarına bakıyor sonra tekrar yerine takıyorken kişisel yazı serüvenine dair biriktiriyor sanıyor insan. İlerledikçe ilerledikçe bir bakıyor ki kendilik inşasına, ilkelerine de eklenmiş güzel bir şeyler.Sarsılmış,...